dinsdag 29 oktober 2013

Khalid Hosseini -- En uit de bergen kwam de echo


Ik had veel goede verhalen over dit boek gehoord en gelezen in andere recensies. Daarom besloot ik En uit de bergen kwam de  echo  zelf ook te gaan lezen.

De vertelstijl van Khalid Hosseini is heel prettig lezen, omdat Khalid Hosseini  de karakters zo goed beschrijft. Je weet precies wat de persoon waar hij op dat moment over schrijft denkt, voelt en wat hij van plan is te gaan doen. Dat heeft Khalid Hosseini net zoals in zijn eerdere romans als de Vliegeraar heel goed tot uitdrukking gebracht. Doordat je precies weet wat de hoofdpersoon doet leer je hem ook beter kennen en kun je je beter inleven in het verhaal. Omdat je zo opgaat in het verhaal blijf je maar doorlezen, want je wilt weten wat er de volgende keer weer gaat gebeuren.

Je merkt duidelijk dat Khalid Hosseini niet voor de saaie lezers schrijft, maar voor de mensen die van een spannende roman houden. Tegelijkertijd is het ook voor mensen die van een roman houden waarin er veel over de gevoelens van iemand wordt gepraat(sentimenteel) .

Khalid Hosseini legt soms wel de dingen iets te gedetailleerd uit. Op sommigen momenten komt dat het verhaal alleen maar ten goede en begrijp je het verhaal beter.Op andere momenten daarintegen blijft hij wel is veel te lang over dingen door praten, zoals met de reis door de woestijn naar Kabul. Dat had naar mijn smaak wel iets korter gemogen.

Ik vind ook dat Khaild Hosseini met dit verhaal een blik op de werkelijkheid werpt. In het leven moet je ook keuzes maken en in het boek zie je ook de arme boer Saboor zijn lievelingskind afstaat. Maar als hij de kans krijgt om zijn kind terug te halen doet hij dat niet, omdat hij snapt dat hij dat kind niks te bieden heeft. Ik vind dat dat met de werkelijkheid te maken heeft.  In het echt leven moet je ook soms zulke keuzes maken als je zelf niet voor je kind kan zorgen. Dan laat je je kind ook adopteren, zodat het kind een beter leven krijgt. In ieder geval een beter leven dan dat jij het kind zelf kunt geven. Dat is wel een heel goed aspect dat Hosseini mooi heeft verwerkt in zijn roman.

Wat Khalid Hosseini beter had kunnen doen vind ik persoonlijk de verhaallijn iets duidelijker te maken. Er zijn veel hoofdpersonen en schimmige figuren waar je niet echt kennis mee maakt. Als je dan doorleest snap je het verhaal uiteindelijk wel weer goed, maar Hosseini had dit wel beter mogen aanpakken.

Khalid Hosseini heeft met dit boek weer een nieuw goed boek geschreven. Ik hoop net als vele anderen dat Khalid Hosseini nog meer boeken gaat schrijven die even spannend waren als de voorgaande boeken.


2 andere recensies:


1) http://mustreads.nl/recensie-en-uit-de-bergen-kwam-de-echo-khaled-Hosseini/

2) http://www.literom.knipselkranten.nl/IndexJS?#dofilter f 61383147258046 t Titel ts S v zoekstandaard%3DKhaled&2Bhosseini%26zoekauteur%3D%selitems%3D sep Titel%253DEn%2520uit%2520de%2520bergen%2520kwam%2520de%2520echo%2520 sep %26orderby%3D1







donderdag 30 mei 2013

Harry Muslisch De Aanslag

Ik verwachte dat Harry Muslisch een hele saaie schrijver was voor de jeugdige lezers, omdat Harry nogal oud is. Maar dat bleek niet zo te zijn de stijl sprak me erg aan en daarom heb ik ook een boek van Harry Muslisch uitgekozen om te gaan lezen.

Informatie over de schrijver + ander geschreven werk van Harry Muslisch:
 


 Ja ik zie een verband tussen de auteur en 1 van de thema’s en dat is oorlog. Harry Muslisch is opgegroeid in de 2e wereldoorlog. Het verhaal dat hij schrijft gaat ook over iemand die in de 2e wereldoorlog is opgegroeid.

Het verband tussen de auteur en de hoofdpersoon is dat ze allebei zijn opgegroeid in de 2e wereldoorlog.

Er komen geen actuele onderwerpen aan bod in dit verhaal. Dat komt doordat het verhaal gaat over iets dat circa 60 jaar geleden gebeurd is. Het is wel de realiteit waar Harry Muslisch over schrijft, want dit soort dingen zijn echt gebeurd in de 2e wereld oorlog en het is natuurlijk vreselijk om een oorlog mee te maken. Hij heeft deze dingen ook zelf meegemaakt, want hij is zelf opgegroeid in de 2e wereldoorlog dus hij weet precies hoe het er toen aan toe ging in de 2e wereldoorlog. Je gaat ook wel zelf nadenken over de dingen die in het boek staan, omdat er zoveel mensen zijn gestorven in de 2e wereldoorlog en dat dit voor zoveel politieke kwesties heeft gezorgd zoals wie heeft de schuld en waarom is het gebeurt dat heeft Harry Muslisch goed verwoord.

Het verhaal is heel erg makkelijk geschreven en dat sprak mij erg aan, want ik snapte zo alles wat er werd gezegd. Doordat het zo makkelijk leesbaar was ging je er ook heel snel doorheen. De situaties die aan bod komen in het verhaal zijn ook heel herkenbaar, omdat je weet wat voor dingen er zijn gebeurd in de 2e wereldoorlog en dat is dan goed verteld in het boek De Aanslag.

Ik vind dat de auteur het verhaal nog spannender had kunnen maken door bijvoorbeeld meer over de ervaringen in de oorlog te vertellen.

De auteur had ook nog in zijn boek kunnen verwerken dat de hoofdpersoon meedeed in de oorlog. Hierdoor wordt het boek spannender en is het niet voor alleen mij, maar ook voor meer mensen leuker om het boek te lezen.




Waarom legden jullie Fake neer voor ons huis en niet bij het bejaarde echtpaar Aerts? Het echtpaar had joden in huis vertelde Karin. Als ik Fake neerlegden voor het huis van de familie Aerts dan was de kans groot dat zei hun huis zouden gaan doorzoeken, op zoek naar joden. Anton loopt weer door met zijn zoon peter met de demonstratiestoet.

Toen Peter en Anton in de stoet meeliepen werd er van alle kanten geschreeuwd dat atoomenergie slecht was. Anton baalde ervan dat hij mee moest doen met de demonstratie, maar hij moest immers verplicht meedoen vanwege zijn kiespijn. Iemand riep: Anton, Anton, Anton! Anton draaide zich om en zag dat het Karin was. Karin ging naast Anton lopen en bleef zich verontschuldigen. Peter zei tegen Karin; ga nou toch weg Karin je hebt onze familie veel pijn gedaan dus donder op! Karin werd toen ook bozer en zei tegen Peter dat hij zich nergens mee moet bemoeien.

Anton werd boos en ging met Peter harder lopen en wou ontkomen van Karin, maar toen hoorde hij een schot en zag Peter voor zich neerzakken. Peter was neergeschoten door Karin. Anton rende achter Karin aan, maar die was in de menigte verdwenen. Hij bleef maar zoeken en zoeken en besloot toen bij zijn oude huis te gaan kijken. Eenmaal bij zijn oude huis ging hij kijken of Karin daar was maar die was er niet. Hij stond voor het graf van zijn ouders en toen werd er een pistool tegen zijn hoofd gezegd. Karin zei: Anton geen beweging of ik schiet. Anton maakte het niks meer uit, omdat hij niks meer had om voor te leven, zijn zoon was immers vermoord. Anton probeerde het Pistool van Karin af te pakken maar dat mislukte en Karin rende weer weg.

Anton rende haar achterna en haalde haar in bij het oude huis van de Familie Aerts. Anton pakte het pistool af en bond Karin vast aan een boom. Anton zei; waarom heb je Peter neergeschoten wat heeft hij jou misdaan? Karin zei; hij beledigd mij en daar kan ik niet tegen. Karin had een rare tik merkte Anton op. Anton wist dat Karin niet helemaal 100 procent was, maar dat ze zo gek was. Anton kreeg medelijden met Karin en maakte haar los. Karin bedacht zich geen moment en viel Anton aan. Anton rukte zich los en schoot Karin neer. Karin viel dood op de grond en Anton voelde zich slecht.

De politie was er binnen een minuut en pakte Anton op. Anton werd veroordeeld voor een gevangenisstraf van 6 jaar waarvan 4 voorwaardelijk. Anton werd meegenomen door de politie en ging naar de gevangenis.  

maandag 11 maart 2013

Robert Vuijsje Alleen maar nette mensen

Robert Vuijsje
Alleen maar nette mensen 


Ik heb dit boek gekozen, omdat het me een leuk boek leek toen ik de achterkant had gelezen. Toen ik wat recensies had gelezen op internet was ik minder enthousiast over het boek. Maar omdat ik in tijdnood kwam heb ik er toch voor gekozen om het boek Alleen maar nette mensen te gaan lezen.

Het verhaal gaat over de 21-jarige Joodse jongen David. David woont in Oud-Zuid in Amsterdam. David wil niet studeren omdat hij dat nutteloos vindt. David heeft wel zijn diploma van het gymnasium gehaald. Hij heeft ook een vriendin die heet Naomi. Veel mensen zien David aan voor een Marokkaan, door zijn zwarte haren. David valt op negerinnen met grote bosten en dikke billen. David leert in de Bijlmer Rowanda kennen. En die voldoet aan zijn eisen. Als zei het uit maakt omdat David gelogen heeft gaat hij naar Amerika. Hij praat met veel negerinnen, maar vindt niet de vrouw waarnaar hij opzoek is. Als David weer verder wilt met Naomi komt hij erachter dat Naomi een relatie heeft met zijn beste vriend Daan.

Het thema van het verhaal is:  avontuur. David begint een zoektocht. Hij begint naar zichzelf  te kijken om te kijken bij welke cultuur hij het beste past. Een voorbeeld is dat zwarte mannen met veel meer vrouwen seks hebben dan alleen hun eigen vrouw wat wij Nederlanders normaal vinden, dit wordt verteld op blz. 100/101. Een ander voorbeeld hiervan is dat de ouders van David bij Rowanda komen eten en de fles champagne duurder is dan al het eten, dit wordt verteld op blz 119. 

David is de hoofdpersoon. Hij woont in Oud-Zuid. Daar wonen de rijkste mensen van Amsterdam. Hij wil niet bij de cultuur horen waar zijn ouders in horen en dat zijn duidelijk de kakkers.
Hij is heel erg verschillend in zijn gedrag ten opzichte van mijn gedrag, want ik zou nooit drie jaar niet verder leren. Hij zou ook nooit een vriend van mij kunnen zijn, want zijn doel is om weer zin in het leven te krijgen. Ik pak dat heel anders aan, want als ik iets niet leuk vindt stel ik het niet uit. Dat doe ik omdat het belangrijk is en wil voorkomen dat ik iets niet doe.

Als je deze zin leest merk je meteen dat het is geschreven door iemand uit deze tijd. “het slechte nieuws is dat de intellectuele negerin niet bestaat. De kwaliteiten die zorgen dat het een echte negerin is verdwijnen zodra ze een intellectueel wordt. De intellectuele negerin is net zo saai als de intellectuele witte vrouw.”
Als je het verhaal leest brengt het je in een humoristische stemming, want het verhaal wordt heel grappig verteld. Ik snap de reden van David niet dat hij zijn cultuur niet leuk vindt, want hij zou alles kunnen doen waar hij zin in heeft. Hij heeft ook een goede opleiding, dus hij kan veel meer bereiken dan waar hij nu mee bezig is. 

Ik las het boek voor school en ik heb er niet echt een leerzame les van geleerd, omdat het meer over een zoektocht gaat voor de perfecte negerin en daaruit kun je geen zinvolle les halen. Wat ik wel heel fijn vond aan dit boek was dat het niet een heel langdradig verhaal was. Daarom had ik het boek ook heel snel uitgelezen.
Ik vind dit boek in veel opzichten niet op de boeken lijken die ik in periode 1 en 2 hebt gelezen. Ik zie wel een verband tussen de boeken nieuwe buren en dit boek, want het gaat allebei een beetje over seks alleen in het boek dat ik nu heb gelezen is dat niet van heel groot belang. Dit boek heeft helemaal niks gemeen met het boek de donkere kamer van Damokles die ik in de 2e periode heb gelezen.


2 vragen over de inhoud
1) Als je je diploma hebt en je kunt gaan studeren zou jij dan hetzelfde doen als David en niet gaan studeren, omdat je er het nut niet van inziet?
2) Als jij als moeder en vader van David te horen kreeg dat hij naar Amerika zou gaan op jullie kosten om daar een vrouw te zoeken. Wat zou je doen? Zou je David laten gaan?