Recensie De laatkomer, Door Dimitri Verhulst
Dimitri Verhulst publiceerde dit boek in Mei, 2013. Ik vind
De laatkomer een heel grappig boek. De dingen die gebeuren zijn vaak niet
grappig, maar als er Bijv. een wasmand in plaats van een vuilniszak op de stoep
gezet wordt kan ik daar in het verhaal best om lachen.
Het boek gaat over Désiré Cordier. Hij doet zich voor als een demente man. Dit
doet hij om van zijn strenge vrouw en om van zijn bestaan te ontvluchten. Het lukt
Désiré Cordier om in een instelling voor seniele bejaarden te komen genaamd
Winterlicht.
Ik vond het jammer dat Désiré Cordier al opgenomen is in het
het gesticht voor seniele bejaarden voordat het boek is begonnen. Ik had graag
willen weten waarom Désiré Cordier opgenomen is in het gesticht voor seniele
bejaarden en wat zijn vrouw allemaal heeft gedaan zodat Désiré Cordier geen
andere oplossing kon bedenken om zijn vrouw te ontvluchten. Ik vind dat Dimitri
Verhulst hier iets heeft laten liggen. Ik denk dat net zoals meer
mensen zich zullen afvragen waarom Désiré Cordier is opgenomen in het gesticht
voor seniele bejaarden.
Dimitri Verhulst schept wel een goed beeld van de
ouderenzorg. Je ziet hoe verzorgers met demente ouderen omgaan en totaal niet
rekening houden met de demente ouderen. Als excuus wordt er vaak gegeven dat de
patiënt het toch niet meer beseft en dat daarom op de wijze gehandeld wordt die
ze gebruiken. Later in het boek neemt Dimitri Verhulst het ook weer op voor de
verzorgers en wat hij zegt, daar ben ik het ook mee eens. Hij zegt dat de
verzorgers vaak onderbetaald worden en dat er niet genoeg verzorgers zijn om de ouderen te verzorgen.
Ik vond het ook een goed boek, doordat het in een grappige
humoristische verteltrend wordt verteld. De hoofdpersoon(Désiré Cordier) vindt het ook heel leuk om op de manier hoe hij zich gedraagt wraak te nemen op zijn
leven. Hiermee wordt bedoeld dat je je eigen leven moet lijden en dat je niet
voor iets of iemand moet veranderen.
Eigen keuzes maken is het belangrijkst. In het boek wordt dit duidelijk gemaakt
doordat de vrouw van Désiré het leven voor hem bepaald. Zo steekt Désiré na 50
jaar ook weer een sigaret op wat hij eigenlijk niet mocht van zijn vrouw.
Ik vind de titel ook goed gekozen, De Laatkomer. Hiermee
wordt bedoeld dat Désiré te laat is voor de echte liefde. Hij vindt de echte liefde pas in
het gesticht voor seniele bejaarden. Daar komt hij zijn jeugdliefde Rosa
weer tegen, maar dan is het al te laat om met haar een relatie te beginnen.
Aan het einde van het boek gaat Désiré toch twijfelen of hij
de juiste keuze heeft gemaakt en of het het wel allemaal waard is geweest. En als
hij dan bij de neppe bushalte ook nog geconfronteerd wordt met zijn leugen
beseft hij dat hij niet meer terug kan.
Ik vind het boek de laatkomer van Dimitri Verhulst een
aanrader, want het is een humoristisch boek en er wordt een goed beeld van de
werkelijkheid geschept. Het is ook heel goed geschreven, zodat je het boek
makkelijk kunt begrijpen.
2 gezaghebbende recensies
1) http://thomasdeveen.wordpress.com/2013/08/06/recensie-in-nrc-boeken-dimitri-verhulst-de-laatkomer/
2) http://www.volkskrant.nl/wca_item/boeken_detail/453/254763/De-laatkomer.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten